Bu Araştırmanın Sonuçlarına Bir Göz Atın

Eğitim bilimcilere göre “günümüzdeki teknolojik gelişmelerin insanlık üzerindeki etkisi, sözlü kültürden yazılı kültüre geçiş kadar önemlidir.” Örneğin, Facebook bir ülke olsaydı, üye sayısı açısından Dünya nüfus sıralamasında Çin ve Hindistan’dan sonra üçüncü sırayı alırdı.

Prof. Dr. Acar Baltaş’ “Günümüzde en çok talep gören 10 mesleğin bazılarının, bundan 15 yıl önce ancak adı biliniyordu. Bu durum, çocuklarımızı şu anda var olmayan işlerde çalışmaları, henüz icat edilmemiş teknolojileri kullanmaları ve bilmediğimiz problemleri çözmeleri için eğittiğimiz anlamına geliyor. Sadece 2008 yılında üretilen bilgi miktarının son 5 bin yılda üretilen bilginin toplamından fazla olması, geleneksel eğitim yaklaşımının dışına çıkılması gerektiğinin açık işaretleridir.” diye ifade etmektedir.

Anne –babalar, çocuklarının saçının teline zarar gelse dünyayı yıkacak kadar üstüne titrerken; “ders çalışmıyor” sıkıntısıyla sergiledikleri davranışlar sonucu onlara verdikleri zararın farkına bile varamıyorlar. Öğrenciler ise sınav sonrası dönemlerinin travmalarını atlatamadıkları gibi, önlerindeki öğrenim hayatında da hayal kırıklığını üzerlerinde taşımaya devam edebiliyor. Sınav odaklı geleneksel eğitim işte böyle bir şey… Tam da bu noktayı bilimsel bir yorum getiren bir araştırma sonucunu sizinle paylaşmak istiyorum.

“Son yıllarda öğrencilerin hayatlarında belirleyici rol oynadığı düşünülen sınavların, gençler arasında çok farklı tablolar elde edildiği sonucuna ulaşıldı: Bir kısmı spor hayatına veya müzik eğitimine ara veriyor, tüm aile sınav kampına giriyor ya da herkes sürekli kaygı ve olumsuzluk topunu birbirine atıyor. Çocukların ve gençlerin bir kısmı, hobilerine zaman ayırdıklarında dahi, zevk alamayıp sürekli bir suçluluk hissediyor, genel bir mutsuzluk ile hayatın zorluğu ve sıkıcılığından dem vuruyor. Çocuğuna iyi bir eğitim ortamı kuramadığı için üzülen aileler, kendinden nefret eden çocuklar ve gençler, huzursuz ve gevşeyemeyen ev ortamları ortaya çıkıyor.”